Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δ’ τάξης γράψαμε επιστολές στους ήρωες της Επανάστασης του ’21, και τους εκφράσαμε τον θαυμασμό μας για τα ηρωικά τους κατορθώματα και την ευγνωμοσύνη μας για τις θυσίες, που έκαναν για να απολαμβάνουμε σήμερα ελεύθερη πατρίδα!
Πετύχαμε να τους φέρουμε κοντά μας, πρόσωπα οικεία και αγαπητά, τρανά παραδείγματα φιλοπατρίας, ανδρείας, αυτοθυσίας, ανιδιοτέλειας μα και ταπείνωσης και πίστης στον Χριστό μας.
Συνειδητοποιήσαμε ότι, αν θέλουμε να έχουμε πρόοδο ως έθνος στο μέλλον, χρέος μας είναι να “στρέψουμε” το βλέμμα μας στο ένδοξο παρελθόν!
Αξιότιμε Κολοκοτρώνη,
σε λίγες ημέρες, εμείς οι Έλληνες γιορτάζουμε την επανάσταση των Ελλήνων εναντίον των Τούρκων το 1821. Διαβάζοντας πολλά πράγματα με τον δάσκαλό μας, θα ήθελα να μάθω από έναν αγωνιστή σαν εσάς πώς είναι να πολεμάτε, να βλέπετε ανθρώπους να σκοτώνονται μέσα στην μάχη και να έχετε τη δύναμη και το θάρρος να συνεχίζετε τον πόλεμο χωρίς να νοιάζεστε για την ζωή σας. Έχω διαβάσει πολλά για εσάς και μου έκαναν εντύπωση τα θαρραλέα λόγια σας προς τον εχθρό: «Μόνο ένας Έλληνας να μείνει, εμείς θα πολεμούμε».
Σας θαυμάζω για την γενναιότητά σας, την ανδρεία σας, την ειλικρίνειά σας και την αγωνιστικότητά σας και θα ήθελα να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί χάρη σε εσάς εμείς σήμερα ζούμε ελεύθεροι.
Με σεβασμό
Στέλλα Συνούρη
Αξιότιμε Κολοκοτρώνη,
σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας πω πόσο πολύ σας θαυμάζω γι’ αυτά, που κάνατε για την πατρίδα μας. Αυτά που κάνατε με εντυπωσίασαν, επειδή πολεμήσατε για όλη την πατρίδα μας με θάρρος και χωρίς φόβο. Παρόλο που οι Τούρκοι ήταν πολλοί και εσείς λίγοι, καταφέρατε να τους νικήσετε. Καταφέρατε με την εξυπνάδα σας να ενώσετε τους Έλληνες και έτσι πολεμήσατε όλοι μαζί και σχεδιάσατε την έναρξη της επανάστασης. Κολοκοτρώνη, θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς μπορέσατε να νικήσετε τους Τούρκους;
Τέλος, θέλω να σας ευχαριστήσω, γιατί όλα όσα κάνατε ήταν ηρωικά και αυτός είναι ο λόγος που σήμερα είναι οι Έλληνες ελεύθεροι.
Με σεβασμό,
Στέφανος Αγγελής
Σεβαστέ Κολοκοτρώνη,
σου γράφω αυτό το γράμμα, γιατί κάποια περιστατικά της ζωής σου με εντυπωσίασαν. Η αγάπη για τον δολοφόνο του σου με συγκίνησε, γιατί όχι μόνο τον συγχώρησες, αλλά του έκανες και το τραπέζι. Είχες αγάπη ακόμα και για τον δολοφόνο του γιού σου, του Πάνου. Σου δόθηκε η ευκαιρία να τον σκοτώσεις, αλλά δεν το έκανες. Επίσης, με εντυπωσίασε η πίστη σου στον Χριστό και στην Παναγία. Όταν έμεινες μόνος στο Χρυσοβίτσι, πήγες σε ένα εκκλησάκι να προσευχηθείς να μαζευτούν οι Έλληνες κοντά σου. Και έγινε το θαύμα! Γύρισαν τα παλικάρια. Κολοκοτρώνη, είσαι ένας ήρωας, που θαυμάζω και θέλω να σου μοιάσω.
Με εκτίμηση,
Ανδρέας Πάουερ
Αξιότιμε Κολοκοτρώνη,
Σας γράφω αυτή την επιστολή, για να σας εκφράσω τον θαυμασμό μου προς το πρόσωπό σας. Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση η γενναιότητά, το θάρρος σας, η φιλοπατρία σας και η πίστη σας, την οποία κρατήσατε μέχρι το τέλος της ζωής σας. Ο τρόπος με τον οποίο ενώσατε τους Έλληνες για να αντιμετωπίσουν τον δύσκολο εχθρό είναι παράδειγμα για εμάς. Θέλω να σας πω ότι ήταν άδικη η ενέργεια των συμπατριωτών μας να σας βάλουν φυλακή, ενώ εσείς αγωνιστήκατε για να απελευθερώσετε την πατρίδα μας, τον τόπο που ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Με σεβασμό,
Μάριος Αρχοντής
Αγαπητέ Ιωάννη Μακρυγιάννη,
σου γράφω αυτή την επιστολή, για να σου εκφράσω τον θαυμασμό μου. Θεωρώ πως είσαι το ιδανικό παράδειγμα για τον κάθε άνθρωπο. Γιατί; Θα σου πω τώρα αμέσως… Είσαι παράδειγμα για την φιλοπατρία σου, για την ανδρεία σου, μα και για την φιλομάθειά σου. Γιατί δεν το ξεχνώ… όχι, δεν το ξεχνώ που έμαθες γράμματα σε μεγάλη ηλικία και μάλιστα έγραψες και βιβλίο, τα «Απομνημονεύματά» σου, ενώ μπορούσες να πεις: « Μα δεν χρειάζονται τα γράμματα ωρέ, εξάλλου δεν είμαι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος Έλληνας που δεν ξέρει γράμματα!» Αχ… Τι λεβεντιά! Τι θάρρος που είχες!
Όμως τώρα θα σου μιλήσω για τα δικά μας προβλήματα και τον δικό μας τον τύραννο, τον αόρατο τύραννο, τον κορωνοϊό, που τα διέλυσε όλα και δυστυχώς δεν μπορούμε να τιμήσουμε το μεγάλο έργο σας, την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους βάρβαρους Τούρκους! Α, όσο γι’ αυτούς; Τώρα καινούριες απειλές… Θέλουν να μας πάρουν την Μυτιλήνη και την Χίο χρησιμοποιώντας ανόητα επιχειρήματα. Και μάντεψε γιατί θέλουν αυτά τα δύο νησιά. Γιατί βρήκαν πετρέλαιο! Ε, βλέπεις, σήμερα το παν για τους ανθρώπους είναι τα λεφτά, αλλά άμα γίνει τίποτα να έρθεις να τους πολεμήσουμε μαζί!
Με όλον μου τον σεβασμό,
Βασίλης Αποστολόπουλος
Αξιότιμε κ. Μακρυγιάννη,
σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας ευχαριστήσω που αγωνιστήκατε για την ελευθερία μας και μας αφήσατε ένα τόσο μεγάλο έργο. Μας διδάξατε με τους αγώνες σας τι σημαίνει ελευθερία, δικαιοσύνη και γενναιότητα. Σας ευχαριστώ για όλα.
Με εκτίμηση,
Ιωάννα Μητροπούλου
Αγαπητέ Νικηταρά,
σας γράφω αυτό το γράμμα, επειδή η ιστορία σας είναι ξεχωριστή. Ξέρω ότι με διακόσια παλικάρια νικήσατε έξι χιλιάδες Τούρκους και συμμετείχατε σε αρκετές άλλες μάχες για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Γι’ αυτό νιώθω την ανάγκη να σας πως ένα μεγάλο ευχαριστώ.
Με σεβασμό,
Αλέξανδρος Μαρκέτος
Αγαπητέ Νικηταρά,
σου γράφω, για να σου πω πόσο σε θαυμάζω. Στην μάχη των Δερβενακίων έσπασες τέσσερα σπαθιά! Αλήθεια, πόσα σπαθιά είχες; Ακόμα πρόλαβες και χτύπησες τους Τούρκους, που προσπαθούσαν να ξεφύγουν τρεις φορές, στον Άη-Σώστη και στο Αγιονόρι! Πώς ήξερες πού είχαν πάει; Και αργότερα, όταν πια ελευθερώθηκε η Ελλάδα, εσύ ζητιάνευες; Πώς οι υπόλοιποι Έλληνες δεν σου έδιναν χρήματα για να ζήσεις; Αφού έκανες τόσα για την Ελλάδα! Κι εκείνο το περιστατικό με το πουγκί, που το άφησε επίτηδες ο ξένος πρέσβης, εσύ του το έδωσες πίσω! Σ’ ευχαριστώ, λοιπόν, που με τόσο κόπο και αγάπη ελευθέρωσες την Ελλάδα.
Με αγάπη,
Κατερίνα Κατσιροπούλου
Αξιότιμε ήρωα Καραϊσκάκη,
σε χαιρετώ και σκύβω μπροστά σου από σεβασμό και θαυμασμό για τα μεγάλα έργα σου στην Επανάσταση του 1821.
Σε θαυμάζω, επειδή όταν είχες την ευκαιρία να γίνεις στρατηγός, εσύ, επειδή έβλεπες τους συμπατριώτες σου να τσακώνονται μεταξύ τους, προσπάθησες να τους συμφιλιώσεις.
Ήθελα να σε ρωτήσω πώς άντεχες όταν σε έλεγαν “μούλο” και δεν είχες ούτε πατέρα και μετά από λίγο καιρό ούτε και μητέρα. Ήσουν γενναίος, αλλά όχι μόνο αυτό. Στα δεκατέσσερά σου αποφάσισες να γίνεις αρματολός και να σκοτώνεις Τούρκους.
Μα πιο πολύ ακόμα αναλογίζομαι τον πικρό σου θάνατο! Έλληνας σκότωσε Έλληνα και όχι έναν οποιοδήποτε Έλληνα, αλλά εσένα τον Καραϊσκάκη. Θα μείνεις για πάντα στην Ιστορία.
Με εκτίμηση και σεβασμό
Ανδρέας Γαλανός
Αγαπητή Μαντώ,
σου γράφω αυτό το γράμμα γιατί πρώτα απ’ όλα σε θαυμάζω και είσαι η αγαπημένη μου αγωνίστρια του 1821. Θα ήθελα να σε ρωτήσω τόσα πολλά πράγματα και δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Ήταν τόσο μεγάλη η αγάπη σου για την πατρίδα, που αποφάσισες να δώσεις όλη σου την περιουσία για τον αγώνα; Η ελληνική πολιτεία σε αποζημίωσε για την προσφορά σου μετά την νίκη; Ήταν δύσκολο να μάθεις όλες αυτές τις γλώσσες που μιλούσες; Ζούσες μια άνετη ζωή στην Τεργέστη και στο Παρίσι. Πόσο εύκολο ήταν να επιβιώσεις στην Ελλάδα της σκλαβιάς και της Επανάστασης; Πόσο δύσκολο ήταν να ζεις σε στρατόπεδα πολέμου και πολεμικά πλοία; Ο Καποδίστριας σου απένειμε το αξίωμα του επίτιμου αντιστράτηγου. Είσαι περήφανη γι’ αυτό; Έζησες τα τελευταία σου χρόνια φτωχή στην Πάρο. Αν μπορούσες να επιλέξεις από την αρχή, θα έκανες τα ίδια για την πατρίδα;
Με σεβασμό,
Μαρία Κιέκκα
Αγαπητή κ. Μαυρογένους,
σας στέλνω αυτό το γράμμα, για να σας ευχαριστήσω για όλα, όσα προσφέρατε στον αγώνα, που έκαναν οι Έλληνες για να ζούμε τώρα ελεύθεροι. Ακόμα θα ήθελα να σας πω πόσο σας θαυμάζω για τις θυσίες, που κάνατε δίνοντας όλη την περιουσία σας, για να έχουν εφόδια οι Έλληνες για να πολεμήσουν. Η συμμετοχή σας στον αγώνα ήταν πολύ σημαντική.
Με εκτίμηση
Αθηνά Διαμάντη
Σεβαστέ δεσπότη Σαλώνων Ησαΐα,
θαυμάζω πολύ τα έργα σου γι’ αυτό θέλω να σου μιλήσω. Είμαι εντυπωσιασμένη από το έργο σου. Στην αρχή ήσουν ιερέας και μετά πολέμησες πλάι – πλάι με τους πιο γνωστούς αγωνιστές. Είμαι τόσο εντυπωσιασμένη, που θέλω να εξιστορήσω τα όσα έκανες παντού, γιατί οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν μόνο τον Κολοκοτρώνη ή κάποιους ακόμα ήρωες. Λυπάμαι που δεν έδιωξες εσύ τον τύραννο από την Ελλάδα, όμως ο θάνατός σου έδιωξε τον φόβο απ’ τις ψυχές των Ελλήνων. Ευχαριστώ που βοήθησες τους Έλληνες να καταλάβουν ότι πρέπει και μπορούν να ελευθερωθούν.
Με σεβασμό
Ηλιάνα Μάντζιου